Biz bin yıldan fazla bir süre içerisinde Yecüc ve Mecüclerin Demir yığınları ile oluşturulmuş ve üzerine Bakır eriyiği dökülmüş bir Dağın içinden çıkıp gelecekleri hikayeleri ile bilgilendik. Dünyada Demir yığını suni bir Dağ olsaydı, yeryüzünü didik didik arayan Bilim Adamları bu dağı çoktan bulmuş olurlardı yada Uzaydan yeryüzünü tarayan uydular tarafından şimdiye kadar tesbit edilirdi.

Bu konu ile ilgili Ayetlere tam manası ile meal verilebilseydi Yecüc ve Mecüclerin Uzayın derinliklerine gönderildikleri ve gelecekleri yolun kapatıldığını, o yolun Allah tarafından açılacağını ve aynı yoldan gelecekleri önceden anlaşılabilirdi. Ancak, Allahu Teala Ayette “vakti gelince” buyuruyor.

    Yecüc ve Mecüclerin Uzaydan gelecekleri Ayette nasıl anlatılıyor?

    “Nihayet Ye'cûc ve Me'cûc (sedleri) açıldığı ve onlar her tepeden akın ettiği zaman;”  Enbiya-96 (TDV Meali)

Yukarıda TDV mealinin konuyla ilgili açıklaması var. Enbiya suresinin 96. Ayetini yeniden yorumlarsak anlamı şöyle olur.

“Hatta iza fütihat ye'cucü ve me'cucü ve hüm min külli hadebiy yensilun” Enbiya-96

Enbiya suresinin 96. Ayetinde geçen “hadeb” kelimesi arapcada kambur anlamına gelir. Bizim UFO adıyla bildiğimiz gök cisimleri de dikkat ederseniz “kamburu olan tabak” gibidir. Allahu Teala bu Ayette “Dağın tepesi” yada “dağın içinden” kelamlarını söyleyebilirdi. Ama öyle demiyor “hüm min külli hadebiy” buyuruyor. Yani “onların hepsi kambur (UFO) HADEB cinsinden” diyor Hadeb bu Ayette uçan cisimlere temsili olarak verilen isimdir, benzetmedir ve kapatılan gök kapısını “fütihat” fethedeceklerini açacaklarını beyan ediyor. şimdi bu manaya göre Enbiya 96. Ayetin manası şudur.

“Ve dahi (gök kapıları) fethedilip açıldığı zaman yecüc ve mecüc tüm (topyekün) kamburlar (binek araçları) ile hızla saldırırlar” Enbiya-96

    Ayettede anlaşıldığı gibi Yecüc ve Mecüc vakti geldiği zaman daha önce Zülkarneyn (as) tarafından kapatılan ve kendilerinin izlediği Gök kapısını açarak (fethederek) kambur şeklindeki uçan cisimlerle aniden ve topyekün (külli) saldıracaklardır. İşte kitabımız Kuranı Kerim bizi böyle uyarıyor.