4- Allamehul beyan

 

“Rahman İnsana Kuran’ı açıklamayı öğretti.”
Bu ayetin manası şudur; İnsan önce kendi nefsindeki ayetleri öğrenir, anlar, tefsir eder. Sonra kainattaki ötelerdeki ayetleri öğrenir, anlar, tefsir eder. “İnsanlara ufuklarda ve kendi nefislerinde âyetlerimizi göstereceğiz ki onun (Kuran'ın) gerçek olduğu, onlara iyice belli olsun. Rabbinin her şeye şahit olması, yetmez mi? “  (Fussilet suresi 53)
Ancak ondan sonra Kuran’ı Kerimdeki ayetlerin derinlerini anlamaya başlar. İnsana bu hal Rahman tarafından verilmiştir. İnsanın varlığındaki, kainattaki, Kuran’ı Kerimdeki ayetlerin açıklanmasını ve manalarını Rahman öğretmiştir. Her insana düşen görev sınırsız bir imanla Allah’a bağlanıp ve Allah’ı zikrederek bu bilgileri hatırlamaktır.
İnsan ve tüm mevcudat yaratılışlarıyla zaten ayetler topluluğudur. Kendi varlığındaki ayetleri anlamayan, inandığı dinde kendine sert sınırlar çizer ve iç aleminin açılımı mümkünsüz hale gelir. Bu tür insanlar kendi iç alemlerini ve ilimlerini geliştiremezler. “Allamehul beyan” ayetini yaşayamazlar. Çünkü her ayetin kendine has bir hayatı ve bedeni vardır. O ayetlerle dost olmayanlar ayetlerin beyanını bilemezler. Böyle cahil kalan insanlar, hangi dine mensupsa o dinin softası olur ve inandığı dini fanatik bir şekilde tutar. Dinini anlamadan Alimlere ve insanlara düşman kesilirler. Din ilminin vermiş olduğu güzel ahlaktan ve yumuşak tavırlardan yoksun kalırlar. Görünüşleri insan olsa da batınlarındaki insanı ortaya çıkaramazlar.
Dünyamızın üzerinde yıllardır yaşanan din kavgalarının, mezhep kavgalarının ana sebebi bu fanatikliktir. Her varlığa Kuran gözüyle bakamayan barışı, huzuru ve ilmi bulamaz. Onların nefislerini kıskançlık ve haset komuta eder.